Als het gaat om signaaldistributie in RF-systemen, zijn twee termen die vaak door elkaar worden gebruikt: RF-koppelingen en RF-combineerders. Hoewel beide apparaten worden gebruikt om RF-signalen te splitsen of te combineren, hebben ze verschillende functies en ontwerpen.
Een RF-koppeling is een apparaat dat een ingangssignaal in twee of meer uitgangssignalen splitst, terwijl het ook mogelijk is een klein deel van het ingangssignaal naar een andere poort te sturen voor bewakings- of testdoeleinden. Dit wordt bereikt door het gebruik van directionele koppelingen, die zijn ontworpen om de stroom slechts in één richting te laten stromen. Directionele koppelingen hebben doorgaans vier poorten: een ingang, een gekoppelde poort en twee uitgangspoorten. Het ingangssignaal wordt gesplitst in twee uitgangssignalen, en een klein deel van het ingangssignaal wordt naar de gekoppelde poort gestuurd.
Aan de andere kant is een RF-combinator een apparaat dat twee of meer ingangssignalen combineert tot één enkel uitgangssignaal. Dit wordt bereikt door het gebruik van een vermogenscombinator, die meerdere ingangssignalen van dezelfde frequentie combineert tot één enkel uitgangssignaal. Vermogenscombineerders hebben doorgaans twee of meer invoerpoorten en één uitvoerpoort.
Wat is het belangrijkste verschil tussen RF-koppelingen en RF-combineerders? Het belangrijkste verschil zit in de richting van de signaalstroom. RF-koppelaars splitsen een ingangssignaal in meerdere uitgangssignalen, terwijl RF-combineerders meerdere ingangssignalen combineren tot één enkel uitgangssignaal. Bovendien worden RF-koppelaars vaak gebruikt voor monitoring- en testdoeleinden, terwijl RF-combinators doorgaans worden gebruikt om de signaalsterkte te vergroten of signalen van verschillende bronnen te combineren.
Wat de toepassingen betreft, worden RF-koppelingen vaak gebruikt in draadloze communicatiesystemen, zoals mobiele telefoonnetwerken, om een signaal over meerdere antennes te splitsen. Dit zorgt voor een betere dekking en elimineert interferentie. RF-combineerders worden daarentegen vaak gebruikt in toepassingen met hoog vermogen, zoals omroep, om signalen van meerdere bronnen te combineren tot één enkel uitgangssignaal met verhoogde sterkte.